Wat gaat goed en wat kan beter in Moerwijk? Ga in gesprek met wethouder Martijn Balster. Dit kan op een aantal vrijdagen bij verschillende locaties dit najaar. Aanstaande vrijdag is het spreekuur van 10:30 tot 11:30 uur op de Jan Luykenlaan 119. Iedereen is van harte welkom, de koffie staat klaar.
Martijn Balster is wethouder Wonen, Wijken, Welzijn en ontwikkeling Zuidwest. Ook is hij stadsdeelwethouder voor Escamp en dus ook van/voor Moerwijk
Wanneer en waar Op vrijdag 9 oktober 2020 van 11.00 tot 11.30 uur, Jan Luykenlaan 119
Toegang Gratis.
Martijn Balster is wethouder Wonen, Wijken en Welzijn en 5e locoburgemeester.
Portefeuille
Woonbeleid bestaande stad
Woonruimteverdeling
Pandbrigade
Grondbedrijf
Gebiedsontwikkeling Zuid-West
Ruimtelijke ontwikkeling stadsdelen Escamp en Loosduinen
Over de Moerwijk Coöperatie De Moerwijk Coöperatie is een bewonersorganisatie + bewonersbedrijf + bewonersplatform in 1.
Een bewonersorganisatie om de bewoners te vertegenwoordigen en dingen te kunnen agenderen en al dan niet samen met de gemeente te organiseren.
Een bewonersbedrijf om de nodige werkzaamheden zelf (betaald) uit te kunnen voeren. Genoeg te doen!
Een bewonersplatform om belangrijke zaken die in Moerwijk spelen en ons aan het hart gaan zichtbaar en bespreekbaar te kunnen maken.
Word lid! Door van de Moerwijk Coöperatie lid te worden, laat je zien dat je de Moerwijk Coöperatie belangrijk vindt. Hierdoor zien de gemeente en andere instanties die ons geld (kunnen) geven dat er bij bewoners draagvlak is voor de Moerwijk Coöperatie. Een coöperatieve vereniging met 100 leden maakt al indruk, maar met meer dan 300 leden kan niemand om je heen. Lees verder>>
Achtergrond De Wijkeconomie was vooral een onderwerp van de sociale agenda en om die economie te bevorderen werden gemeenten, de welzijnssector en woningcorporaties met subsidies en politieke druk aangezet tot een carrousel van goedbedoelde programma’s en projecten. Die draaiden vooral om de werkgelegenheid, activering, begeleiding en banencreatie. Maar voor ondernemerschap vanuit de mensen in de wijken zelf was vanuit deze geïnstitutionaliseerde wereld – hoe kan het ook anders – nauwelijks aandacht.
De Volkskrant schreef al eerder een goed artikel over de uitdagingen waar wijken als Moerwijk voor staan. Toen ging het over de Regiodeal en waarom die nodig was. Dit keer gaat het over waarom het nodig is om te investeren in de gezondheid van bewoners van arme wijk als de onze. Mocht je wethouder Kavita Parbhudwyal tegenkomen, na het lezen van dit artikel dan weet je wat je haar moet vragen.. GELD
De gezondheidsverschillen tussen bewoners van ‘goede’ en ‘slechte’ wijken zijn gigantisch. Lageropgeleiden leven maar liefst 15 jaar minder in goede gezondheid dan hogeropgeleiden. De ongelijkheid groeit, en de coronacrisis maakt dat nog eens erger. Waarom wordt er niet veel meer ingezet op preventie?
Morgen is Angeliques grote dag. Een anonieme weldoener heeft haar een nieuwe vloer geschonken en zal ervoor zorgen dat haar flatje in de Haagse Moerwijk er straks weer schimmelvrij en strak geverfd bij ligt. Ook krijgt ze een nieuwe voordeur. Dat is hard nodig, de huidige is door haar ex vernield. Hij sloeg niet alleen op de deuren trouwens, vertelt ze in één moeite door.
Angelique, een vrouw van middelbare leeftijd, kan de bescheiden home make-over niet zelf betalen. Een baan heeft ze niet, schulden wel, ‘want ze maken het voor mensen zoals ik veel te makkelijk om dingen te bestellen’.
Over die schulden heeft ze dan weer zorgen. Zo vindt haar bewindvoerder haar KPN-abonnement, waardoor zij televisie kan kijken en haar dochter op internet kan, te duur. Maar hoe moet het dan met het schoolwerk van haar dochter?
Daar denkt ze nu even niet aan, in de wijkwinkel, waar bewoners een gratis maaltijd kunnen krijgen en kunnen afspreken wie voor wie kan koken, als bij de buren het weekgeld – 30 euro is niet ongewoon – op is. Nu straalt ze bij de gedachte aan nieuw laminaat.
De laagste huren van de stad Mensen zoals Angelique zijn er veel in Moerwijk, een van de armste wijken van Den Haag, van heel Nederland zelfs. Gebouwd na de Tweede Wereldoorlog, veel portiekwoningen van drie etages hoog, met het bouwgruis van de bombardementen in het beton.
Moerwijk heeft al jaren de laagste huren van de stad, dus trekt het mensen aan met verslavingsproblemen, met psychiatrische problemen, met schuldenproblemen. En wie het kan betalen, gaat juist uit Moerwijk weg. De vergelijking met een afvoerputje is dan snel gemaakt.
Naast een van de armste wijken is Moerwijk ook een van de ongezondste wijken van Nederland. Huisarts Amanda de Glanville heeft inmiddels een goede band met de medisch specialisten in de stad. Ze moet immers vaak overleggen over de patiënten die ze naar de ziekenhuizen doorverwijst.
Wat ze in haar praktijk ziet: ‘Veel ellende, veel acute zorg. Mensen kampen met overgewicht, suikerziekte, longkanker, atriumfibrilleren en vaak psychiatrische aandoeningen. Hart- en vaatziekten komen hier even vaak voor als in Bulgarije, een land waar de gezondheid ver achterloopt op het Europees gemiddelde. Waar elders in Den Haag mensen gezondheidsklachten krijgen vanaf hun 70ste, zijn mensen hier met 55 al echt oud.’
Die combinatie van sociaal-economische problemen en gezondheidsproblemen is geen toeval.
Moerwijk, in Den Haag, is een van de armste wijken van Nederland. Beeld Arie Kievit
Het probleem De gezondheidsverschillen tussen mensen in de ‘goede’ wijken en de ‘slechte’ wijken zijn gigantisch. Het CBS zocht het uit: Nederlanders met als hoogst genoten opleiding het vmbo leven ruim zes jaar korter dan hoogopgeleiden. Bovendien leven zij bijna vijftien jaar minder in goede gezondheid dan hun medeburgers die hbo of universiteit hebben gedaan.
Laagopgeleide Nederlanders hebben bijna zes keer zo vaak diabetes, twee tot drie keer zo vaak de longziekte COPD, hebben ruim twee keer zo vaak last van chronische stress, angst of depressie, ruim tweeënhalf keer zo vaak obesitas.
En dan sterven baby’s in armere wijken ook nog veel vaker voor de geboorte dan in de rijke delen van de stad.
De gezondheidsverschillen zijn niet nieuw, zegt Jochen Mierau, hoogleraar economie van de Volksgezondheid aan de Rijksuniversiteit Groningen en wetenschappelijk directeur van de Aletta Jacobs School of Public Health. ‘Dit weten we al sinds de eerste studies hiernaar van eind jaren zeventig in Engeland.’ Daar bleek onder ambtenaren: hoe lager de salarisschaal, hoe slechter de gezondheid. Mierau: ‘Of je nu kijkt naar inkomen, opleidingsniveau of op wijkniveau, dat maakt niet zoveel uit. Altijd blijkt dat gezondheid en sociaal-economische status met elkaar samenhangen.’
In arme wijken roken de bewoners vaker, bewegen ze minder, hebben ze vaker overgewicht. Interessante uitzondering, zegt Mierau, is het alcoholgebruik. Dat is onder hoogopgeleiden juist hoger.
De Nederlandse aanpak van die gezondheidsverschillen is al sinds de jaren tachtig weinig adequaat. ‘Elke paar jaar komt er een notitie uit, waarin staat dat de verschillen verder zijn toegenomen, waarop iemand plechtig belooft dat ze vanaf nu écht zullen afnemen. Een paar jaar later blijken de verschillen toch weer groter te zijn. Alle overheidsprogramma’s om de verschillen te verkleinen hebben averechts uitgepakt’, zegt Mierau.
De coronacrisis vergroot de kloof alleen maar verder, die treft de armste wijken het hardst. In Moerwijk is het aantal gezinnen dat van de voedselbank afhankelijk is omhooggeschoten. Honderdvijftig waren het er begin maart, drie maanden later zijn het er zeshonderd. Op de wachtlijst voor de noodopvang van daklozen staan inmiddels honderdvijftig mensen. En dat zijn alleen degenen die zich hebben aangemeld.
Voor die ongelijkheid, zegt Jet Bussemaker, zullen we uiteindelijk een ‘ontzettend hoge prijs’ betalen. Bussemaker, oud-staatssecretaris Zorg en oud-minister van Onderwijs, is inmiddels hoogleraar in Leiden, voorzitter van de Raad voor Volksgezondheid & Samenleving (RVS) en betrokken bij projecten in Moerwijk om de gezondheidsverschillen te verkleinen. De Raad brengt dit weekend het essay Gezondheidsverschillen voorbij uit, een oproep tot een brede maatschappelijke verandering om de verschillen te verkleinen.
Bussemaker: ‘Als we niets doen, worden de verschillen zo groot dat bij grote groepen mensen het vertrouwen in de overheid verder afneemt. Dat leidt tot maatschappelijke onrust, waarvan iedereen in de samenleving last krijgt. Deze ongelijkheid is dé sociale kwestie van het moment.’
Dat vindt ook Ruben Wenselaar, bestuursvoorzitter van Menzis, een zorgverzekeraar die zich wil onderscheiden door de inzet op preventie. ‘Het vraagstuk van de tweedeling is veel fundamenteler dan alleen de levensverwachting. Het gaat om welke dynamiek het oproept, hoe groepen tegenover elkaar komen te staan, over het draagvlak voor het pensioenstelsel. Dat komt allemaal in het geding.’
De oorzaken Fiets met Neo de Bono door Moerwijk en je hebt niet het idee dat je door een getto rijdt. Er is veel groen, de lanen zijn breed, flink wat gevels zijn opgeknapt. ‘Een façade’, zegt Neo, achter de deuren schuilen de problemen, veroorzaakt door jaren van politieke verwaarlozing.
Neo praat zeventig minuten in het uur, met een Bart Chabot-achtige uitstraling. Geboren Rotterdammer en ooit internetondernemer, schathemeltjerijk, todat hij (‘lang verhaal’) op zijn 33ste door God werd geroepen, en schrok van het vooruitzicht dat er op zijn grafsteen ‘hij was goed in geld verdienen’ zou komen te staan. Nu woont hij ‘als een moderne monnik’ in Moerwijk, betaalt de geloofsgemeenschap zijn huur en is hij nauw betrokken bij de bewonersorganisatie de Moerwijk Coöperatie. ‘In anderhalf uur pakketten uitdelen bij de voedselbank hoor ik meer dan drie researchers van de gemeente in anderhalve maand.’
Het gaat niet goed in de wijk, zegt Neo. Kijk hier, aan de Hillenraadweg, is het pikkedonker ’s nachts. ‘Daar wordt gehoerd en gesnoerd, dat wil je niet weten. En de politie komt hier niet.’ Elke nacht om twee uur hoort hij – ‘kloenk, kloenk’ – jongeren de lachgascilinders zijn wooncomplex binnen tillen. Toen de coronacrisis uitbrak moesten alle hulpverleners van de gemeente verplicht thuis blijven. ‘Maar daar gaat de honger niet van weg, hoor.’
Buurthuizen zijn gesloten, de bibliotheek waar buurtbewoners lezen kunnen oefenen of kunnen internetten (‘de Nokia is hier de meestvoorkomende telefoon’, zegt huisarts De Glanville) is allang weg. ‘De enige manier om met de overheid te communiceren, is ertegen te ageren’, zegt Neo. Onder elke brief van de gemeente staat dat je bezwaar kunt maken, maar een gewoon gesprek is niet mogelijk. Dus als de GGD dan een preventiewinkel in de wijk wil openen, moet hij lachen. ‘Alsof folders in een laaggeletterde wijk zomaar ineens gelezen worden.’
In zo’n omgeving is het moeilijk gezond te blijven. De huizen zijn slecht, daar worden mensen ziek van. Allergieën nemen toe. Maar het is vooral de mentale frustratie nergens controle over te hebben die mensen opbreekt. Weer een verslaafde buurman, nieuwe psychiatrische problemen in het portiek, schulden die zich opstapelen.
Als je dan van 30 euro per week moet rondkomen, zegt huisarts De Glanville, ‘dan kies je wat de buik vult, en niet wat goed voor je is. Chips en frikandellen zijn dan logische keuzes.’ Stoppen met roken, is geen prioriteit. En sporten? Van welk geld? En in welke vrije tijd als je alleenstaande moeder bent en drie losvaste baantjes hebt?
In de Marcuskerk in Moerwijk worden voedselpakketten verstrekt. Beeld Hollandse Hoogte / Phil Nijhuis
En daar, zegt hoogleraar Mierau houdt ons zorgstelsel allemaal geen rekening mee. Sterker nog, dat werkt dit soort ontwikkelingen in de hand.
Als je in Nederland ziek wordt, krijg je de beste zorg van de wereld, maar het stelsel leidt ook tot vreemde situaties, legt Wenselaar van Menzis uit. ‘Als een baby’tje te vroeg wordt geboren, trekken we daarvoor alles uit de kast: artsen, couveuses, noem maar op. Volkomen terecht. Dat kost tienduizenden euro’s, en niemand vraagt om de businesscase. Zo’n vroeggeboorte komt regelmatig door het roken tijdens de zwangerschap. Dan denk ik: het zou toch handig zijn geweest als we meer in die eerste negen maanden hadden geïnvesteerd.’
Maar op preventie, op volksgezondheid is niemand af te rekenen. Mierau: ‘Dus als er bezuinigd moet worden, gebeurt dat juist snel op volksgezondheid.’ Nu is het moment dat we dat gaan zien, voorspelt hij. De sportcentra, de buurthuizen, ze komen allemaal in de knel. ‘De samenloop van corona en een recessie gaat een gigantische impact hebben op de gezondheidsverschillen, die lopen bij elke recessie verder op. Nú kunnen we voorkomen dat we over drie jaar weer een rapport hebben over de ongewenste toename en met de roep om maatregelen er nu echt iets aan te doen.’
De gezondheidsverschillen zijn wat bestuurskundigen ‘een wicked problem’ noemen, zegt Bussemaker. Een hopeloos ingewikkelde kluwen aan problemen, die allemaal op elkaar inwerken. Trek je aan het ene touwtje, dan trekt ergens verderop de knoop zich verder vast.
Bij het ontrafelen ervan is de overheid te gewend geraakt aan het idee dat mensen alleen zelf verantwoordelijk zijn voor hun eetpatroon, voor hun rookgewoontes. Bussemaker: ‘We hadden veel te hoge verwachtingen van de zelfredzaamheid van burgers.’ De aanpak om de verschillen te verkleinen moet zich niet (alleen) concentreren op gezond eten of het stoppen met roken, er moet worden gezocht naar de oorzaken achter de oorzaken, betoogt de Raad voor Volksgezondheid en Samenleving in het nieuwe essay.
Het is een deprimerend rijtje factoren dat de bestaansonzekerheid vergroot en leidt tot chronische stress. Tochtige huizen met schimmel op de muren, weinig groen in de armere stadswijken, fijnstof van de nabijgelegen snelweg, schulden uiteraard, baanonzekerheid door de zzp-isering, het woningtekort waardoor sociaal zwakkeren bij elkaar in de wijk komen te wonen, de druk om te presteren in het onderwijs.
De oplossingen Neo de Bono en Amanda de Glanville hebben inmiddels een nieuw project: het Huis van Gé. De G van gezondheid, en Gé als betrouwbaar persoon. Een personificatie van een fijne plek waar mensen met al hun sores naartoe kunnen, zonder dat ze een oordeel hoeven te verwachten. Waar ze fouten mogen maken. ‘Genade’, zegt Neo, ‘betekent vergeving, ook als je er niet om hebt gevraagd.’
De bedoeling is dat mensen er gezond leren koken, dat vrijwilligers mee gaan op boodschappensafari, om de ongezonde producten te herkennen, dat buurtbewoners wandelclubjes vormen: goed tegen overgewicht én tegen eenzaamheid. ‘Tegelijkertijd’, zegt De Glanville, ‘moeten we de supermarkten aanspreken op de schappen vol met ongezonde producten, hoog in vet, zout en suiker, die ze dagelijks in de aanbieding zetten.’
Wat onderzoekers zoals hijzelf ondertussen in die wijken zouden moeten doen, vindt hoogleraar Mierau, is op zoek gaan naar de gezonde bewoners. ‘Interessant zijn de mensen die een uitkering hebben, maar geen overgewicht, die niet roken, van wie de kinderen goed naar school gaan. Voor hen is veel te weinig aandacht, terwijl er veel mensen zijn zoals zij. Zij hebben als het ware een natuurlijk vaccin tegen al die omgevingsfactoren. De onderzoeksvraag moet zijn: waarom zijn er eigenlijk gezonde arme mensen? Als we die vraag beantwoorden, kunnen we veel beter helpen.’
Zulk soort onderzoek is pas net begonnen, zegt Mierau. De eerste voorlopige resultaten laten zien dat bijvoorbeeld een sterk sociaal netwerk ook bij arme mensen een goede voorspeller is van een gezond leven.
Op stelselniveau moet er het nodige veranderen, denkt Mierau. Het belangrijkste: iemand – een minister, een wethouder – moet politiek verantwoordelijk zijn voor de volksgezondheid. ‘Is het niet vreemd dat er nog nooit een ambtsdrager is opgestapt omdat het aantal mensen met overgewicht is toegenomen?’ Pas als een gezagsdrager kan worden afgerekend op een slechtere volksgezondheid, zullen de verschillen kleiner worden.
In die richting pleit ook Menzis-voorman Wenselaar. ‘Geef mij niet alleen een zorgplicht, maar ook een gezondheidsplicht.’ Die zou in alle vijf zorgwetten moeten worden opgenomen, vindt hij. Zorgverzekeraars zouden er dan per regio, samen met gemeenten en zorgorganisaties, voor moeten zorgen dat niet alleen de zorg, maar ook de volksgezondheid op orde is. ‘Je bekijkt hoe de situatie nu is, en spreekt af dat er over vijf jaar fundamentele verbeteringen zijn. Zo niet, dan heb je heel wat uit te leggen.’
Het betekent, denken de heren, dat er minder vrijblijvende maatregelen nodig zijn. ‘Waarom’, zegt Wenselaar, ‘kan ik eigenlijk nog struikelen over de bieraanbiedingen als ik een supermarkt binnenstap? Zouden alle ongezonde artikelen niet op een aparte afdeling moeten staan, zodat ik bewust de keuze moet maken iets ongezonds aan te schaffen?’
De suikertaks, nog zoiets. Mierau: ‘Hoewel we weten dat die leidt tot een afname van het frisdrankgebruik, blijven we er vooralsnog verre van. Of het caloriegehalte in bepaald eten: je kunt dat verplicht laten dalen. Strakker toezicht op de scholen, zodat kinderen geen ongezond eten meekrijgen. En wat te denken van stedenbouwkundige planning? Je kunt een stad zo inrichten dat mensen meer gaan bewegen. En uit onderzoek blijkt: hoe meer er wordt bewogen in een wijk, des te lager zijn de zorgkosten.’
Wenselaar vindt ook dat de overheid burgers moet kunnen verplichten aan preventieprogramma’s mee te doen. ‘Stel, je komt voor de derde keer in het ziekenhuis voor dezelfde kwaal, en we weten dat er bewezen succesvolle programma’s zijn die een nieuwe opname kunnen voorkomen. Dan moeten we kunnen zeggen: sorry hoor, maar je gaat nu dit programma in. Niet iedereen is in staat om zijn eigen verantwoordelijkheid te nemen, door gebrek aan gezondheidskennis of vaardigheden; je kunt dat niet eindeloos bij het individu laten. Soms moet je actiever helpen en ingrijpen. Als je vindt dat er fundamentele problemen zijn en je wilt die echt verkleinen, dan moet je ook doorpakken en maatregelen nemen.’
RVS-voorzitter Bussemaker denkt nog breder. Ooit, eind negentiende eeuw, werden de riolen aangelegd, het begin van de stadshygiëne. Niet als humanitair beleid voor de armen, maar als maatschappelijke verbetering voor iedereen. Het hielp de stank de stad uit, de difterie en cholera ook, het bracht fundamentele verandering voor miljoenen mensen. Zo’n grote sprong is nu weer nodig. Bussemaker: ‘We moeten op zoek naar een nieuwe riolering.’
DE SUIKERTAKS Nederland voert nog geen suikertaks in, de belasting met name gericht op suikerhoudende frisdranken. Staatssecretaris Blokhuis (Preventie) probeert vooralsnog door afspraken met frisdrankfabrikanten het suikergehalte te verlagen.
Daarmee voert Nederland het advies van de Wereldgezondheidsorganisatie niet uit. 43 landen wereldwijd doen dat wel, van Noorwegen tot Mexico, van het Verenigd Koninkrijk tot verschillende Amerikaanse staten. Volgens de WHO kan een prijsverhoging van 20 procent leiden tot een afname in consumptie van ook 20 procent.
Alleen de dreiging van het invoeren kan al helpen. In het Verenigd Koninkrijk verlaagden de fabrikanten het suikergehalte in hun frisdrank om aan de belasting te ontkomen. Dat scheelde volgens de Britse regering 45 miljoen kilo aan suiker die jaarlijks in de Britse magen vloeit.
Goed nieuws, vindt Foodwatch, een organisatie die zich inzet voor gezond eten. Gemiddeld drinken Nederlanders volgens Foodwatch 44 kilo suiker per jaar, kinderen zelfs 51 kilo. In een halve liter frisdrank kan tot wel het equivalent van 12 suikerklontjes zitten.
Te veel suikerinname kan leiden tot diabetes type 2, tot hartziekten en tot obesitas. Volgens een studie van wetenschappers van Harvard kom je jaarlijks ruim twee kilo aan als je elke dag één blikje frisdrank neemt, en die 150 kilocalorieën niet elders schrapt in je eetpatroon.
Coronahulp actie voor oa de Voedselbank Moerwijk Moerwijk is niet alleen de armste wijk maar ook de meest ongezonde wijk van Nederland. Het is dan ook niet zo verwonderlijk dat corona een wijk als de onze extra hard treft. Er wonen veel mensen die afhankelijk zijn van de Voedselbank, leven van weekgeld of gewoon moeite hebben de eindjes aan elkaar knopen. Voor hun wordt het de komende tijd met alle Corona maatregelen extra moeilijk. Daarom zijn Geloven in Moerwijk, de diaconie van de Marcuskerk (PG de Drieklank) , de Cypreskerk , de Moerwijk Coöperatie en de Pit van Moerwijk de Coronahulp actie gestart.
Zo verstrekken we oa via de Voedselbank in Moerwijk wekelijks 300 voedselpakketten en of maaltijden aan mensen die niet genoeg geld hebben om iedere dag een volledige maaltijd op tafel te zetten.
Help ons helpen en GEEF! Via onderstaande link kun je geld doneren aan Geloven in Moerwijk, het komt op een speciale rekening te staan voor Coronahulp. In eerste instantie zullen we dit geld gebruiken om de pakketten van de Voedselbank aan te vullen zodat niemand tekort hoeft te komen.
Geef via uw eigen bankprogramma Doneren kan natuurlijk ook door uw gift via uw eigen bank over te maken naar NL 18 BUNQ 203 572 02 14 tnv onze (steun)stichting Pionieren in Moerwijk onder vermelding van ‘Donatie Coronahulp Moerwijk’
Het geld komt op een speciale rekening van onze Steunstichting Pionieren in Moerwijk en zal gebruikt worden voor de Voedselhulp in Moerwijk. Stichting Pionieren in Moerwijk geeft een ANBI status en giften zijn daarom aftrekbaar.
Geeft u liever praktisch? Handzeep, handgel, houdbare levensmiddelen zijn ook van harte welkom.
Heb je vragen of juist een aanbieding? Neem dan contact op met: Bettelies: Bel, sms of Whatsapp 06 24 86 16 71 of stuur een mail naar [email protected] Neo : Bel, sms of Whatsapp 06 34 196 796 of stuur een mail naar [email protected] Henny : Bel, sms of Whatsapp 06 43 18 49 86 of stuur een mail naar [email protected]
Woont u in Moerwijk en heeft u behoefte aan een warme maaltijd? Neem dan even contact op met Omid. : Bel, sms of Whatsapp 06 84 65 22 32 of stuur een mail naar [email protected]
Hét festival voor bewonersinitiatieven: het We doen het samen! festival! staat vlak voor de deur. Zaterdag 5 september gaat het gebeuren. Ivm corona dit jaar geheel online. Dat is ook mooi, want naast een dag vol inspirerende sprekers en sessies op zaterdag 5 september, kun je ook tussen 8 en 10 september meedoen met workshops vanuit huis.
Sprekers Op zaterdag 5 september hoor je uiteenlopende verhalen en ervaringen. Bijvoorbeeld van actieve bewoners met grote dromen, maar voeten in de klei zoals Haidy Bijnaar (Buurvrouwennetwerk Gaasperdam), Joost Krop (Buurtwerkplaats ‘de buren’) en Massih Hutak (Verdedig Noord).
Community builder Cormac Russell blikt terug en vooruit. Als dé Asset Based Community Development expert neemt hij ons mee in hoe de afgelopen maanden juist hebben laten zien dat het de gemeenschap is die het verschil heeft gemaakt in tijden van corona en wat dat betekent voor de toekomst. Peter Heerschop staat als minister van enthousiasme op de zeepkist: met een beetje enthousiasme maak je er iets van, ook als het allemaal niet zo rooskleurig lijkt.
Workshops Verdeeld over zaterdag de 5e en 8 -10 september zijn er meer dan 40 sessies waar je uit kunt kiezen, georganiseerd door alle verschillende partners die het festival mogelijk maken.
Online workshops van 8-10 september En dan is het festival nog niet voorbij. Want in de week erna, van 8 t/m 10 september, kun je dagelijks ontbijt-, lunch-, en avondworkshops volgen, gewoon vanachter je computer. Bijna alle workshops die op het festival geprogrammeerd stonden, kun je online bijwonen. De inschrijving hiervoor start binnenkort.
Kaartje gekocht? Geld terug! Heb je een kaartje gekocht voor het festival? Dan krijg je je geld terug. Je ontvangt binnenkort een mail via Eventbrite hierover.
LSA Bewoners Met de Moerwijk Cooperatie zijn we lid van LSA Bewoners. De komende tijd gaan we als bewonersorganisatie samen met hen een aantal projecten in Moerwijk opzetten. Daarom zou het leuk zijn als zoveel mogelijk bewoners bij 1 (of meerdere) van de door LSA georganiseerde sessies te zien:
We doen samen kijken naar het festival Lijkt het je leuk om samen met ons mee te kijken en online de workshops te volgen? Laat het ons even weten.
Ja! Ik doe graag samen kijken
Over ons als Moerwijk Coöperatie De Moerwijk Coöperatie is een coöperatieve bewonersorganisatie, bewonersbedrijf en bewonersplatform in 1.
Een bewonersorganisatie om de bewoners te vertegenwoordigen en dingen te kunnen agenderen en al dan niet samen met de gemeente te organiseren.
Een bewonersbedrijf om de nodige werkzaamheden zelf (betaald) uit te kunnen voeren. Genoeg te doen!
Een bewonersplatform om belangrijke zaken die in Moerwijk spelen en ons aan het hart gaan zichtbaar en bespreekbaar te kunnen maken.
Word lid! Door van de Moerwijk Coöperatie lid te worden, laat je zien dat je de Moerwijk Coöperatie belangrijk vindt. Hierdoor zien de gemeente en andere instanties die ons geld (kunnen) geven dat er bij bewoners draagvlak is voor de Moerwijk Coöperatie. Een coöperatieve vereniging met 100 leden maakt al indruk, maar met meer dan 300 leden kan niemand om je heen.
Van Moerwijkers, voor Moerwijkers en door Moerwijkers! Word lid!>>
Het Landelijk Steunpunt Actieve bewoners(groepen) het LSA deed een tijdje geleden een oproep aan bewonersgroepen/bewonersorganisaties om over nieuwe modellen van gebiedsontwikkeling mee te denken maar ook om mee te maken. We hebben ons meteen ingeschreven en zijn intussen geselecteerd. Daar zijn we maar wat blij mee!
Het is een mooie kans om samen met andere actieve bewonersorganisaties en met begeleiding van diverse specialisten te kunnen onderzoeken hoe we als bewonersorganisatie een rol kan spelen in de ontwikkeling van onze wijk. In het krachtenveld wat er ook is. De bedoeling is dat wij als bewoners samen een eigen gebiedsontwikkelplan / wijkprogramma op gaan stellen. Hoe dat er uit gaat zien? Goeie vraag.
Denk en doe mee! Meld je onderaan aan
Over het programma Maatschappelijke gebiedsontwikkeling We zijn blij dat de LSA een programma rondom maatschappelijke gebiedsontwikkeling start. Hard nodig, want steeds vaker staan we als bewoners te trappelen om mee te doen en mee te bouwen aan de openbare ruimte. Soms door zelf initiatief te nemen, soms door mee te beslissen en soms om het proces op orde te krijgen.
Samen met 3 andere bewonersinitiatieven wordt de Moerwijk Coöperatie met procesbegeleiding, werklabs en experts vooruitgeholpen. Gezamenlijk ontwikkelen we een model waarin we samen als bewoners een rol kunnen oppakken in de gebiedsontwikkeling van Moerwijk.
Maatschappelijke gebiedsontwikkeling en de Omgevingswet De aanstaande Omgevingswet – lees ook ons kennisdossier daarover – stuurt aan op twee ontwikkelingen die voor actieve bewoners belangrijk zijn. Allereerst wordt er meer werk gemaakt van participatie. Bij nieuwe initiatieven in de openbare ruimte – denk aan een bouwproject, maar óók aan het aanleggen van een buurtmoestuin bijvoorbeeld – moet de initiatiefnemer (de gemeente of een projectontwikkelaar) aantonen dat bewoners in staat zijn gesteld om hun mening over zo’n ontwikkeling te geven en dat die standpunten in de plannen zijn meegewogen. Ten tweede wordt er breder gekeken naar de functie van de openbare ruimte. Hoe draagt deze bij aan bijvoorbeeld gezondheid, cohesie of inclusiviteit?
En de Omgevingswet leest gedeeltelijk als een uitnodiging aan belanghebbenden, waaronder bewoners, om zich te mengen in beslissingen over de publieke ruimte. Die uitnodiging komt op een goed moment, want steeds meer bewonersinitiatieven doen mee in processen rondom gebiedsontwikkeling. Dit biedt kansen voor ‘maatschappelijke gebiedsontwikkeling’. Dat is het strategisch stimuleren en benutten van initiatieven en ondernemerschap om gezamenlijk invulling te geven aan een gebied, waarbij maatschappelijke thema’s en actoren nadrukkelijk een rol krijgen.
Sustainable Devlopment Goals (SDG’s) als basis De 17 SDG’s zijn in 2016 door de Verenigde Naties vastgesteld. Het idee is dat bewoners, bedrijven en overheden overal op de wereld samenwerken aan het realiseren van deze doelen, zodat de aarde in 2030 een betere plek is. Op de schaal van de wijk werken veel actieve bewoners dagelijks aan het realiseren van de SDG’s. Vanuit de praktijk ontwikkelen ze nieuwe taal en tools voor gezondere, groenere en socialere gebieden. De SDG’s vormen daarmee een goede basis om te werken aan een nieuw waardenstelsel voor gebiedsontwikkeling. Lees hier hoe Ecodorp Boekel dat doet.
Wat gaan we doen? In de periode augustus tot en met december 2020 worden we als bewonersorganisatie geholpen een model en kader te ontwikkelen waarin bewoners een rol kunnen oppakken in gebiedsontwikkeling die recht doet aan alle belangen en de verschillende beleidsdomeinen die binnen de Omgevingswet een plek moeten krijgen. We werken aan nieuwe strategische partnerschappen, een ander waardecreatiemodel en een aanzet tot nieuwe maatschappelijke businesscases. We leggen duidelijke links met de SDG’s, de instrumenten van de Omgevingswet en democratische vernieuwing en right to challenge.
We zijn als bewonersinitiatief door het LSA zijn geselecteerd omdat:
We plannen hebben die zich afspelen in de openbare ruimte en breed en inclusief naar de functie van die openbare ruimte kijken.
We een rol spelen of graag willen spelen bij een ontwikkeling van een gebied in ons geval Moerwijk. Dat kan zijn met een eigen plan, of dat een partner willen zijn, we ook eens een keer meeliften op een ontwikkeling en/of we heel graag een procesrol spelen om bewoners of initiatiefnemers goed in positie te brengen.
Belemmeringen ervaren bij de maatschappelijke gebiedsontwikkeling die we nastreven.
Denk en doe mee en help samen met ons Moerwijk weer een wijk te maken waar je best zou willen (blijven) wonen! Meld je aan!
Over het LSA LSA is een vereniging van actieve bewonersgroepen die zich door het hele land inzetten voor hun buurt. Zo runnen bewonersgroepen bijvoorbeeld buurthuizen, lokale fondsen of onmisbare ontmoetingsplekken. Ze werken aan een eerlijke en sociale energietransitie. Sommige bewonersinitiatieven groeien uit tot BewonersBedrijf of WijkBV en creëren mét en vóór buurtbewoners sociale werkplekken in het hart van de gemeenschap.
Over de Moerwijk Coöperatie De Moerwijk Coöperatie is een coöperatieve bewonersorganisatie, bewonersbedrijf en bewonersplatform in 1.
Een bewonersorganisatie om de bewoners te vertegenwoordigen en dingen te kunnen agenderen en al dan niet samen met de gemeente te organiseren.
Een bewonersbedrijf om de nodige werkzaamheden zelf (betaald) uit te kunnen voeren. Genoeg te doen!
Een bewonersplatform om belangrijke zaken die in Moerwijk spelen en ons aan het hart gaan zichtbaar en bespreekbaar te kunnen maken.
Word lid! Door van de Moerwijk Coöperatie lid te worden, laat je zien dat je de Moerwijk Coöperatie belangrijk vindt. Hierdoor zien de gemeente en andere instanties die ons geld (kunnen) geven dat er bij bewoners draagvlak is voor de Moerwijk Coöperatie. Een coöperatieve vereniging met 100 leden maakt al indruk, maar met meer dan 300 leden kan niemand om je heen.
Van Moerwijkers, voor Moerwijkers en door Moerwijkers! Word lid!>>
Omwonenden geven heel duidelijk aan dat ze geen overlast ondervinden van de activiteiten die vanuit en binnen de Samenscholing plaatsvinden. Dat is bleek niet alleen uit het onderzoek wat wij als bewonersorganisatie uitgevoerd hebben maar dat is ook de conclusie van het onderzoek wat Omroep West uitgevoerd heeft.
Nog sterker bewoners van het puntje van Moerwijk vonden het ronduit oneerlijk zoals er tegen de Samenscholing door Groep de Mos / Hart voor Den Haag tegen samengespannen werd. Hopelijk is de kous nu af en kunnen we ons weer gaan richten op zaken die voor Moerwijk wél belangrijk zijn!
——
Den Haag – Omwonenden van cultureel centrum De Samenscholing in het Haagse Moerwijk hebben geen last van het centrum. Dat zeggen buurtbewoners en bewonersorganisatie de Moerwijk Coöperatie. ‘Ik vind het zó oneerlijk. De klachten komen helemaal niet van ons’, zegt een vrouw, die vlak achter het centrum woont.
Hart voor Den Haag wil dat het centrum in het oude schoolgebouw aan de Beatrijsstraat verdwijnt, en dat daar sociale woningbouw komt. De partij zou een buurtenquête hebben gehouden onder veertig omwonenden. Negentig procent zou overlast ondervinden van De Samenscholing. Maar bij navraag blijkt het centrum nooit klachten te krijgen. ‘Wij zijn vier dagen in de week geopend’, zegt Quinten van De Samenscholing. ‘Dan kunnen bewoners alles komen bespreken. We staan daar zeker voor open. Maar er komt nooit iemand.’
Ook bij bewonersorganisatie De Moerwijk Coöperatie zijn geen klachten binnengekomen. ‘Ik zou niet weten wat de reden is om hier zo’n ongelofelijke heisa van te maken’, zegt Neo de Bono. ‘Het is gedoe om niks. Een storm in een glas water. In het eerste jaar is er wel wat geluidsoverlast geweest, maar dat is opgelost’, zegt hij. ‘Zo is de ruimte waar concerten werden gegeven goed geïsoleerd.’
‘Krakers’ Volgens Hart voor Den Haag zouden omwonenden last hebben van stankoverlast, omdat ‘de krakers’ vuil zouden verbranden. Het aanpalende gebied zou slecht worden onderhouden en is een bron van ergernis voor bewoners, aldus de politieke partij. De Samenscholing ontkent vuil te verbranden. Ook de bewonersorganisatie herkent de klachten niet. Bij rondvraag in de buurt zijn er wel wat bewoners die vinden dat het terrein er wat rommig en slordig uitziet. ‘Maar dat is geen reden om ze weg te sturen’, zeggen verschillende omwonenden.
Met de benaming ‘krakers’ verwijst Hart voor Den Haag naar de krakersgeschiedenis van de beheerders van De Samenscholing. Maar die benaming is niet juist volgens Neo en Quinten. ‘Op twee katten na woont er niemand in De Samenscholing.’ Het centrum vloeit voort uit het voormalig krakersbolwerk De Vloek op Scheveningen. Je kunt er veganistisch eten in een restaurant, muziekopnames maken, er is een weggeefwinkel, een anti-verpakkingswinkel en er is plaats voor allerlei ambachten. Er worden ook activiteiten georganiseerd voor de buurt.
‘Lastercampagne’ Het pand van De Samenscholing is in september 2015 door de gemeente met een contract in bruikleen gegeven voor tien jaar. In het contract staat dat dit na vijf jaar, in september 2020, opgezegd kan worden. Hart voor Den Haag wil dat dit nu gebeurt en heeft schriftelijke vragen gesteld. De Samenscholing gaat ervan uit dat er niks gaat gebeuren. Ze hebben namelijk niets gehoord van de gemeente over andere plannen voor het gebouw.
De gebruikers van De Samenscholing zien de oproep van Hart voor Den Haag als een lastercampagne. ‘Mogelijk willen ze afleiden van de problemen waar de partij mee kampt’, zegt De Bono van de bewonersorganisatie.
Over de Samenscholing De Samenscholing is een sociaal centrum gevestigd in de wijk Moerwijk te Den Haag. Het collectief komt voort uit de gekraakte Vrijplaats De Vloek dat in 2015 ontruimd werd. Het resultaat van een campagne voor het behoud van De Vloek resulteerde in een overeenkomst met de Gemeente Den Haag voor het gebruik van het pand aan de Beatrijsstraat 12, een oud schoolgebouw dat nu is omgedoopt tot De Samenscholing.
Over de Moerwijk Coöperatie De Moerwijk Coöperatie is een bewonersorganisatie + bewonersbedrijf + bewonersplatform in 1.
Een bewonersorganisatie om de bewoners te vertegenwoordigen en dingen te kunnen agenderen en al dan niet samen met de gemeente te organiseren.
Een bewonersbedrijf om de nodige werkzaamheden zelf (betaald) uit te kunnen voeren. Genoeg te doen!
Een bewonersplatform om belangrijke zaken die in Moerwijk spelen en ons aan het hart gaan zichtbaar en bespreekbaar te kunnen maken.
Als bewonersorganisatie vinden we het heel belangrijk dat iedereen in Moerwijk de vrijheid heeft om te zijn wie hij/zij is en dat iedereen dezelfde rechten heeft en daarom vieren we deze dag (mee)
Bij je geboorte word je meteen in het hokje van ‘jongen’ of ‘meisje’ gestopt, maar sommige mensen voelen zich daar helemaal niet fijn bij. Sommige girls voelen zich bijvoorbeeld meer een boy of ze identificeren zich helemaal niet met een bepaald geslacht. Helaas hebben transgenders regelmatig te maken met discriminatie, belediging, bedreiging, geweld maar ook onbegrip. Met de Internationale Dag van de Transgenderrechten vragen zij hier aandacht voor.
De term transgender wordt vaak gebruikt als parapluterm voor iedereen die niet in een hokje te plaatsen is, zoals een transseksueel of een travestiet. Maar officieel zijn er wel verschillen.
Transgender Iemand die transgender is, voelt zich geen man en geen vrouw, maar een mens. Een transgender heeft dan ook niet altijd behoefte aan een geslachtsveranderende operatie, al kiezen sommigen wel voor één richting en gebruiken ze hormonen om bijvoorbeeld borsten te krijgen of om zich juist mannelijker te voelen. Of ze laten zich opereren, maar kiezen niet honderd procent voor het andere geslacht. Mensen die transgender zijn hebben ook geen duidelijke seksuele voorkeur: ze kunnen zowel van mannen als van vrouwen houden.
Transseksueel Transseksuelen zijn mensen die zich echt niet thuisvoelen in hun eigen lichaam. Ze voelen zich vrouw, terwijl ze gevangen zitten in een mannenlichaam en andersom. Vaak zijn transseksuelen zo ontevreden over het geslacht van hun lichaam, dat ze een medische behandeling willen en zich laten ‘ombouwen’ tot het andere geslacht.
Travestiet Travestieten zijn mensen die het leuk vinden om de kleding van het andere geslacht te dragen. Sommige transgenders kunnen ook travestiet zijn, maar de meeste travestieten voelen zich goed in hun eigen lijf en willen vaak al helemaal geen geslachtsveranderende operatie.
Wist je dat…
Ongeveer 1 op de 250 mensen transgender is?
18 procent van de bevolking liever niet omgaat met mensen die niet duidelijk man of vrouw zijn?
43 procent van de transgenders in een jaar geweld meemaakte?
26 procent van de transgenders een zelfmoordpoging heeft gedaan
Loop je met zelfmoordgedachten rond? Heb jij hulp nodig? Bel dan naar 113 of 0800-0113 (gratis) of open een chat via de button rechts in het scherm van de website 113.nl
Dat we nog een lange weg te gaan hebben blijkt wel uit het volgende artikel
‘Bestaansrecht is geen debat’ De Britse schrijfster J.K. Rowling ligt onder vuur na tweets over trans personen. “Mensen die menstrueren zijn vrouwen”, schreef ze op Twitter, met woedende reacties tot gevolg. Twitteraars beschuldigen haar van transfobie, omdat mensen die transgender zijn óók kunnen menstrueren. “Zulke uitspraken hebben mij in de eerste helft van mijn transitie echt gehinderd”, vertelt Emma (57), zelf trans vrouw.
Eerst even opfrissen waar de ophef rond Harry Potter-auteur J.K. Rowling ook alweer over gaat. Ze heeft het op Twitter flink te verduren gekregen na een aantal uitspraken over seks en trans mensen. Veel gebruikers wezen de schrijfster erop dat haar denkwijze schadelijk is voor de trans gemeenschap. Ook wordt Rowling een terf genoemd; een term die gebruikt wordt voor feministen die trans mensen uitsluiten.
‘Mensen die menstrueren’ Zo werd er bijvoorbeeld volgens Rowling nogal moeilijk gedaan in een artikel over de benaming van ‘mensen die menstrueren’. Ze vroeg zich op Twitter af of er geen simpeler woord was (volgens haar het woord ‘vrouwen’) om dat te beschrijven.
Daarnaast zijn volgens de schrijfster vrouwen die als man zijn geboren geen echte vrouwen. Ook schreef ze op Twitter over jongeren met mentale problemen die gepusht zouden worden om een hormonenbehandeling te volgen en een geslachtsoperatie te ondergaan.
Rowling plaatste na de kritiek een essay op haar website waarin ze zegt niet transfoob te zijn, maar ze neemt haar uitspraken niet terug.
Transgender Netwerk Nederland (TNN) spreekt van een schadelijke situatie. Woordvoerder Sophie Schers: “Wij zien dat de anti-transgenderbeweging, waar J.K. van wordt beschuldigd bij te horen, steeds luider wordt en steeds meer gehoor krijgt bij rechtse en religieuze politiek. Deze beweging zien we ook in ons land, maar vooral in het Verenigd Koninkrijk, de Verenigde Staten, Canada en Australië wordt deze beweging steeds groter.”
Bestaansrecht Schers legt uit dat met de anti-transgenderpolitiek als het ware het bestaansrecht van transgender personen in twijfel wordt getrokken. “En dat is geen eerlijk debat, want je kan geen debat voeren over bestaansrecht. Voor trans jongeren is het lastig genoeg, en dan gaan de politiek en sociale media zich er ook mee bemoeien.”
Het helpt ook niet dat iemand als J.K. Rowling zo’n groot platform heeft. “Opmerkingen als ‘mensen die menstrueren zijn vrouw’ komen hard binnen bij trans jongens. Als je niet veel op Twitter zit, krijg je het minder mee. Maar als je een transgender jongere bent, met een moeder die al niet al te steunend is, maar wel fan is van J.K., dan kan dat verkeerd uitpakken. Die jongere krijgt dan nog minder steun en dat is een schadelijke situatie.”
Trans mensen Emma en Bo kregen zelf ook direct te maken met opmerkingen zoals die van Rowling. “Ik las bijvoorbeeld allemaal dingen met een wetenschappelijk sausje”, vertelt Emma. “Trans mensen krijgen spijt. Trans vrouwen willen een vrouwentoilet in om vrouwen te verkrachten. Trans mensen maken kinderen transgender, want het is een rage. Trans vrouwen zijn geobsedeerd door het vrouwelijke lichaam en willen zoiets daarom ook om er de hele dag aan te zitten. Maar dat is helemaal niet zo. Dat zijn eerder uitzonderingen dan een regel.”
“En dan ga je twijfelen”, zegt Emma. “Het is net als wanneer je ziek bent en de symptomen opzoekt. In zo’n cirkel kwam ik terecht. Ik kwam steeds akeligere dingen tegen. Alle gedachtes die in mijn hoofd opkwamen, werden zwart op wit naar me toegesmeten.”
Nagekeken en nageroepen Bo is non-binair en voelt zich geen man en geen vrouw. Omdat Bo zich niet kan identificeren met een biologisch geslacht, is Bo ook transgender. “Ik heb heel lang niet durven zeggen dat ik non-binair ben en ook nu heb ik er soms nog moeite mee.”
Want opmerkingen zoals Emma die ook al kreeg, zorgen ervoor dat Bo het gevoel krijgt, dat hen (zoals non-binaire mensen willen worden aangeduid) niet veilig over straat kan gaan. Daar wordt Bo soms nagekeken en nageroepen. “Dan krijg ik het gevoel dat ik een weerwoord moet geven. Want mensen moeten niet vrij spel krijgen met opmerkingen als ‘mensen met een baarmoeder zijn vrouwen’. Dat is schadelijk.”
Geweld tegen trans vrouwen in VS: ‘Ik ben blij dat ik nog leef’ Emma legt uit dat ze in de jaren 70 feministisch is opgevoed. Dat zorgde er, samen met de opmerkingen en reacties, voor dat ze pas op haar 55ste ontdekte dat ze transgender is. “Ik heb geleerd om vrouwen te waarderen en dat het niet alleen gaat om het uiterlijk. En toen ik er uiteindelijk voor koos om nagellak en lipstick te gebruiken, voelde ik me zo schuldig. Ik voelde me een seksist die een seksistisch vrouwbeeld naar buiten bracht.”
Spanning en angst “Als trans persoon zet je zelf de eerste voorzichtige stappen”, legt Emma uit. “Je voelt de spanning en angst om te accepteren wie je bent. En dan ben je eindelijk dapper genoeg om te zeggen: ik ben wie ik ben. En dan komt de buitenwereld nog eens over je heen. Dat is zo akelig. Je staat ervan te wankelen.”
Bo geeft voorlichting en doet vrijwilligerswerk bij The Hang-Out in Den Haag. Hier merkt Bo dat veel mensen vragen hebben. “En dat is volkomen oké. Maar het is niet oké om te vragen en vervolgens een gemene opmerking te maken.”
“Als bekende mensen met een platform, zoals J.K. Rowling, zulke uitspraken doen, gaan meer mensen daar geluid aan geven. Ik word daar boos van. Het doet pijn en trekt het bloed onder mijn nagels vandaan. Want er zijn mensen die haar geloven en daardoor kan ik niet prettig over straat.”
Jaar lang plas opgehouden Op dit moment gaat Bo niet in het openbaar naar het toilet, als dat niet genderneutraal is. “Soms voel ik me meer femme en dan draag ik een rok en make-up. Als ik dan naar het mannentoilet ga, krijg ik opmerkingen naar m’n hoofd. Maar als ik naar het vrouwentoilet ga krijg ik te horen dat ik in het verkeerde toilet ben. Dan moet ik naar een genderneutraal toilet, dat is vaak het invalidentoilet. En dat terwijl ik niet invalide ben.”
Voor Emma duurde het een jaar voor ze naar het vrouwentoilet durfde. “Een jaar lang heb ik mijn plas opgehouden. Want al die tijd voelde een mannentoilet onveilig, maar het vrouwentoilet voelde nog niet als mijn toilet. Volgens sommigen heb ik, nu ik een vagina heb, pas het recht om het vrouwentoilet in te gaan. Zelf maakte ik die keuze een jaar geleden.”
“Mensen zeggen soms dat ze niet transfoob zijn, maar met hun uitspraken stralen ze iets anders uit”, zegt Emma. “Ze doen alsof ze alleen kritisch zijn en zorgen hebben, maar ondertussen verspreiden ze veel vuil. Ik had een Facebookvriendin die zei: je mag jezelf vrouw noemen, maar ik accepteer je niet als vrouw. Zoiets voelt als een diepe ontkenning van wie ik ben.”
Gevoel van onveiligheid Emma geeft aan dat ze uiteindelijk ‘de tabbladen kon sluiten’ en voor zichzelf kon kiezen. “Ik las forums en gesprekken op sociale media. Ik herkende daar zoveel in: ik ben dit wel. Ik ben transgender en dat neemt niemand me meer af. En toen ging het heel snel.”
Ze nam veel stappen: van dat ene leuke jurkje tot gesprekken en het zetten van vervolgstappen met haar arts. “Eindelijk kon ik genieten van de persoon die ik in de spiegel zag, de persoon die ik mooi vind.”
Zowel Emma als Bo maakt zich zorgen om de uitspraken van J.K. Rowling op sociale media: die dragen bij aan het gevoel van onveiligheid. Emma: “Ze heeft een groot bereik en dat is schadelijk met zulke uitlatingen. Ik maak me zorgen om degenen die nu in die angstige en spannende periode zitten.”
Neo werd door Den Haag FM geïnterviewd over de situatie rondom broedplaats De Samenscholing.
Neo de Bono van bewonersorganisatie de Moerwijk Coöperatie is verbaasd over de uitslag van het buurtonderzoek dat Groep de Mos/Hart voor Den Haag heeft gehouden onder omwonenden van de voormalige school in de Beatrijsstraat. “De klachten over de krakers zijn te veel om op te noemen”, meldden raadsleden Richard de Mos en Arjen Dubbelaar eerder aan mediapartner Omroep West. Neo denkt dat er sprake is van een ‘gevalletje onbekend maakt onbemind’. “Bovendien zijn het geen krakers, maar ‘bruikleners’. Ze hebben namelijk een inspanningsverplichting als tegenprestatie voor het het gebruik van het pand waar ze zich ruimschoots aan houden. Ik vind ze een aanwinst voor de buurt”, vertelt Neo de Bono in Rob’s Tussendoortje op Den Haag FM.
Vijf jaar geleden leidde de verhuizing van een deel van de “krakers” van de Vloek op Scheveningen naar de voormalige school in Moerwijk al tot onenigheid in de gemeenteraad. Vooral toenmalig wethouder Joris Wijsmuller ontving veel kritiek op het feit dat er geen vergoeding betaald hoefde te worden voor gebruik van het pand. Volgens Neo maken de gebruikers dat op allerlei manieren goed. “Er is een restaurant gekomen en de gymzaal is omgebouwd tot een klein, volledig geluidsgeïsoleerd podium. Het zijn hartstikke lieve, sociaal betrokken mensen die duurzaam bezig zijn. Er zijn zonnepanelen geplaatst en ze doen aan waterredding. Ik snap de heisa niet”.
Stemmingmakerij De Bono is benieuwd welke bewoners zich hebben uitgesproken in het buurtonderzoek van Hart voor Den Haag. “Ik spreek ook veel bewoners en die zeggen het tegenovergestelde van de uitkomst van dat onderzoek. Als mensen er last van hebben mogen ze zich bij mij melden (neo @ moerwijkcooperatie . nl), daar zijn we een bewonersvereniging voor. Van klachten over afvalverbranding begrijp ik niks, ik denk dat het stemmingmakerij is. Nogmaals, onbekend maakt onbemind en ik noem dit politiek van de onderbuik want er is geen gesprek met de Samenscholing (zoals de broedplaats in de oude Beatrijsschool heet) geweest”.
De petitie die eerder in het leven werd geroepen door verschillende partijen en bewoners tegen de komst van de gebruikers van de voormalige school past volgens De Bono bij de mentaliteit van de bewoners van Moerwijk. “Moerwijk-ers hebben het hart op de tong. Er was vantevoren niks met de bewoners overlegd en dus voerden ze meteen actie. Ik sluit me helemaal aan bij de Haagse Stadspartij en Joris Wijsmuller want de gebruikers houden zich netjes aan de bruikleen. Er zijn een bibliotheek en een restaurant geopend, je kunt er coronaproof feestjes geven in de verbouwde gymzaal en je kunt er gezelligheid vinden als je eenzaam bent. Ik zou zeggen: probeer het eens uit en loop er eens binnen”.
Over de Samenscholing De Samenscholing is een sociaal centrum gevestigd in de wijk Moerwijk te Den Haag. Het collectief komt voort uit de gekraakte Vrijplaats De Vloek dat in 2015 ontruimd werd. Het resultaat van een campagne voor het behoud van De Vloek resulteerde in een overeenkomst met de Gemeente Den Haag voor het gebruik van het pand aan de Beatrijsstraat 12, een oud schoolgebouw dat nu is omgedoopt tot De Samenscholing.
Over de Moerwijk Coöperatie De Moerwijk Coöperatie is een bewonersorganisatie + bewonersbedrijf + bewonersplatform in 1.
Een bewonersorganisatie om de bewoners te vertegenwoordigen en dingen te kunnen agenderen en al dan niet samen met de gemeente te organiseren.
Een bewonersbedrijf om de nodige werkzaamheden zelf (betaald) uit te kunnen voeren. Genoeg te doen!
Een bewonersplatform om belangrijke zaken die in Moerwijk spelen en ons aan het hart gaan zichtbaar en bespreekbaar te kunnen maken.
Als het aan Groep de Mos/Hart voor Den Haag ligt wel. De partij opperde dit weekend dat er in september een eind zou moeten komen aan de bruikleenovereenkomst die de gemeente Den Haag met de broedplaats in de Beatrijsstraat heeft. De reden daarvoor zou zijn dat dat de Samenscholing, zoals de plek nu heet, voor teveel overlast voor de buurt zorgt. Welke dat precies zijn werd niet helemaal duidelijk.
Joris Wijsmuller van de Haagse Stadspartij ziet geen reden om de huidige gebruikers van het oude schoolgebouw aan de Beatrijsstraat te laten vertrekken.
De bruikleenovereenkomst is voor 10 jaar gesloten. Als er na 5 jaar plannen zouden zijn voor de oude Beatrijsschool waar nu de broedplaats in zit dan zou de overeenkomst kunnen worden opgezegd.
Maar daar is op dit moment totaal geen enkele reden voor, want de gemeente heeft nog helemaal geen andere plannen voor deze locatie, zo vertelt Wijsmuller in Rob’s Tussendoortje op Den Haag FM. “Ik vind het een beetje jammer dat er door Groep de Mos een komkommercampagne wordt opgezet, waarbij de ene groep wordt opgezet tegen de andere groep. En dan ook nog wel een beetje met een hoog jij-bak-gehalte. Ik vind het triest dat een politieke partij zich op deze manier denkt te moeten profileren.”
Wijsmuller was als wethouder vijf jaar geleden betrokken bij de verhuizing van de broedplaats van Scheveningen naar Moerwijk. “De Vloek op Scheveningen was in 2002 gekraakt. En die heeft in 2003 van de gemeente een bruikleenovereenkomst gekregen”, zo memoreert Wijsmuller. “De Vloek heeft zich ontwikkeld als broedplaats met culturele en maatschappelijke kwaliteiten. In 2015 moest de Vloek wijken voor een topzeilcentrum, want ze zaten daar voor de tijdsperiode tot er een nieuw plan zou zijn op die locatie. En omdat ze al een bruikleenovereenkomst hadden heeft de gemeente toen een inspanningsverplichting gehad om een alternatieve locatie aan te bieden. Dat is gebeurd. Toen zijn ze verhuisd en is het nu de broedplaats de Samenscholing in de Beatrijsschool. Daar zitten ze nu, in Moerwijk, met een overeenkomst voor 10 jaar.”
Door de overeenkomst met de gemeente is er geen sprake meer van kraken, zo betoogt Wijsmuller: “Dit is geen kraken. Vanaf 2003 had de Vloek in de haven van Scheveningen een bruikleenovereenkomst. Toen ze daar uiteindelijk weg moesten is er een alternatieve locatie aangeboden. En daar hebben ze nu opnieuw met de gemeente ook een bruikleenovereenkomst voor. Zolang er geen nieuwe plannen zijn vanuit de gemeente voor die locatie – en die zijn er volgens mij ook niet – dan is er ook geen enkele reden om de overeenkomst tussentijds op te zeggen. Dat zou zelfs politieke willekeur zou zijn als dat zou gebeuren.”
Wanneer de gebruikers het pand in de toekomst toch zouden moeten verlaten geldt, net als in 2015, er een plicht voor de gemeente voor het zoeken van een alternatieve locatie stelt Wijsmuller. “Dat is sowieso onderdeel van het broedplaatsenbeleid. We zijn tegen leegstand en dan is het juist goed om dat soort plekken de kans te geven. Om nieuwe creatieve initiatieven de mogelijkheid te bieden om zich te ontwikkelen. Als die zich ontwikkelen en ze moeten onverhoopt naar een andere locatie, ook dan geldt dat de gemeente kijkt of die functie ook op een alternatieve locatie kan worden voortgezet.”
Over de Samenscholing De Samenscholing is een sociaal centrum gevestigd in de wijk Moerwijk te Den Haag. Het collectief komt voort uit de gekraakte Vrijplaats De Vloek dat in 2015 ontruimd werd. Het resultaat van een campagne voor het behoud van De Vloek resulteerde in een overeenkomst met de Gemeente Den Haag voor het gebruik van het pand aan de Beatrijsstraat 12, een oud schoolgebouw dat nu is omgedoopt tot De Samenscholing.
Hart voor Den Haag opperde dit weekend dat er in september een eind zou moeten komen aan de bruikleenovereenkomst die de gemeente Den Haag met de broedplaats in de Beatrijsstraat heeft. De reden daarvoor zou zijn dat dat de Samenscholing, zoals de plek nu heet, voor teveel overlast voor de buurt zorgt. Welke dat precies zijn werd niet helemaal duidelijk.
Joris Wijsmuller van de Haagse Stadspartij ziet geen reden om de huidige gebruikers van het oude schoolgebouw aan de Beatrijsstraat te laten vertrekken.
De bruikleenovereenkomst is voor 10 jaar gesloten. Als er na 5 jaar plannen zouden zijn voor de oude Beatrijsschool waar nu de broedplaats in zit dan zou de overeenkomst kunnen worden opgezegd.
Maar daar is op dit moment totaal geen enkele reden voor, want de gemeente heeft nog helemaal geen andere plannen voor deze locatie, zo vertelt Wijsmuller in Rob’s Tussendoortje op Den Haag FM. “Ik vind het een beetje jammer dat er door Groep de Mos een komkommercampagne wordt opgezet, waarbij de ene groep wordt opgezet tegen de andere groep. En dan ook nog wel een beetje met een hoog jij-bak-gehalte. Ik vind het triest dat een politieke partij zich op deze manier denkt te moeten profileren.”
Wijsmuller was als wethouder vijf jaar geleden betrokken bij de verhuizing van de broedplaats van Scheveningen naar Moerwijk. “De Vloek op Scheveningen was in 2002 gekraakt. En die heeft in 2003 van de gemeente een bruikleenovereenkomst gekregen”, zo memoreert Wijsmuller. “De Vloek heeft zich ontwikkeld als broedplaats met culturele en maatschappelijke kwaliteiten. In 2015 moest de Vloek wijken voor een topzeilcentrum, want ze zaten daar voor de tijdsperiode tot er een nieuw plan zou zijn op die locatie. En omdat ze al een bruikleenovereenkomst hadden heeft de gemeente toen een inspanningsverplichting gehad om een alternatieve locatie aan te bieden. Dat is gebeurd. Toen zijn ze verhuisd en is het nu de broedplaats de Samenscholing in de Beatrijsschool. Daar zitten ze nu, in Moerwijk, met een overeenkomst voor 10 jaar.”
Door de overeenkomst met de gemeente is er geen sprake meer van kraken, zo betoogt Wijsmuller: “Dit is geen kraken. Vanaf 2003 had de Vloek in de haven van Scheveningen een bruikleenovereenkomst. Toen ze daar uiteindelijk weg moesten is er een alternatieve locatie aangeboden. En daar hebben ze nu opnieuw met de gemeente ook een bruikleenovereenkomst voor. Zolang er geen nieuwe plannen zijn vanuit de gemeente voor die locatie – en die zijn er volgens mij ook niet – dan is er ook geen enkele reden om de overeenkomst tussentijds op te zeggen. Dat zou zelfs politieke willekeur zou zijn als dat zou gebeuren.”
Wanneer de gebruikers het pand in de toekomst toch zouden moeten verlaten geldt, net als in 2015, er een plicht voor de gemeente voor het zoeken van een alternatieve locatie stelt Wijsmuller. “Dat is sowieso onderdeel van het broedplaatsenbeleid. We zijn tegen leegstand en dan is het juist goed om dat soort plekken de kans te geven. Om nieuwe creatieve initiatieven de mogelijkheid te bieden om zich te ontwikkelen. Als die zich ontwikkelen en ze moeten onverhoopt naar een andere locatie, ook dan geldt dat de gemeente kijkt of die functie ook op een alternatieve locatie kan worden voortgezet.”
Wethouder Martijn Balster heeft vrijdag 5 juni de Gulden Klinker voor de Marcustuin ingestraat. De buurttuin die achter de Marcuskerk ligt -vandaar de naam – was vorig jaar al genomineerd. Maar door het corona virus moest de daadwerkelijke plaatsing van de Gulden Klinker nog even wachten. Maar nu ligt pal voor de ingang enorm te ‘schitteren’ als bewijs dat er in de Marcustuin in Moerwijk iedereen zien mooie dingen gebeuren!
Over de Gulden klinker Alle mensen die samen actie ondernemen om hun omgeving schoner, veiliger of prettiger te maken kunnen de Gulden Klinker krijgen.
De Gulden Klinker wordt in de bestrating van een straat of plein gelegd. Zo ziet iedereen dat daar hard wordt gewerkt aan een prettige buurt. Bij de Gulden Klinker hoort een waardebon van € 1.000. Ieder daarop volgend jaar kan tot € 750 gedeclareerd worden voor voorkomende werkzaamheden. De aanvraag moet wel voor 1 april ingediend worden. Met dat geld kunt u bij de gemeente dingen of diensten kopen die uw buurt nog schoner, veiliger of gezelliger maken.
Over buurttuin de Marcustuin Midden in Moerwijk ligt een mooie buurttuin, beter bekend als ‘de MarcusTuin’. Een stuk grond wat door Geloven in Moerwijk samen met de buurt is omgetoverd tot een echte ontmoetingsplek voor de wijk. Hier kan je je handen uit de mouwen steken of gewoon even in de zon een kop koffie drinken in goed gezelschap.
Daarnaast worden er regelmatig workshops, tuindagen en feestjes (zoals de Pizza-avonden) georganiseerd, hou hiervoor de agenda en de Facebook-pagina in de gaten.
Binnentuinen worden Buurttuinen Vanuit deze buurttuin worden ook kleine moestuinen aangelegd in de binnentuinen van Moerwijk, zou je zelf ook een moestuin willen? Of wil je in 1 van onze Buurttuinen tuinieren? Neem dan contact op met Elemam, onze tuinman door een mailtje te sturen naar [email protected] met als onderwerp ‘Binnentuin Buurttuin’
Buurttuin de MarcusTuin wordt mede mogelijk gemaakt door de inzet van onze vrijwilligers en een financiële bijdrage van Fonds 1818
Dutch
Arabic
Bulgarian
Chinese (Simplified)
English
French
Frisian
German
Hausa
Italian
Kurdish (Kurmanji)
Pashto
Polish
Portuguese
Russian
Spanish
Turkish
Ukrainian
Urdu